Marpoken

Dung mulak halai tu bagas, si Lobe dohot si Bandit pe gale doma. Gumale dope sian na mamakkur; inda adong adianna. Iligi pe pat ma makkabakkir, baen biarna naikojar ni bodat na godang i. Tai jarupe songoni, inda mambaen halai margotos dinamarusaho.

Marpokat ma halai nadua anso ijago halai doma hauma i. Bope padao-dao hauma ni halai, tai leng bisa dope marsijoukan. Leng adong dope biar ni halai memang. Tai baen leng giotna namarusaho i; mago do habiaran i ibaen haccitna pananggungan ni namangolu.

“On pe dongan, anggo leng songonon do, gumenan doma  utabusi sinapang. Muda leng ro dope ia. So utembak; mate!” ning si Bandit.

“Au pe diau do sada ba! Eeh... tai nimmu ibilis pe na ro icincang ho do. Um bodat dope, ma icicing ho na marlojong!” ning si Lobe muse.

“Ah... I dabo baen milas na do ulala i roha i, anggo bodat na godang i, nga tarbaen poning-poning tu si. Iba dei tarpoting i baenna. Lagian pe, inda tolap na ioppa ni bodat i iba, gumenan dope ioppa inang ni si Rondang.”

“Hahahaha...” rap martata halai songon na so adong arsak.

Baen ari Rabu do poken di pasar Ujung Batu, kehe ma halai tu pasar na giot manabusi sinapang on. Sasakali dottong halai tu pasar, taru na landit doma pakean ni halai. Soni juottong sebakna, inda taralo gogo, um tampan doma sian Amita Belacan.

“Na tampan ho uida boto, Bandit!” ning si Lobe.

“Ah, Ondope langa iboto ho i, Lobe. Mabiar au boto dung mulak hita naron ngon pasar, inda sinapang na dapot,” ning si Bandit maradopkon si Lobe.

“Aha do?” isapai si Lobe longang.

“Bujing-bujing sanga jando! Hahaha” ning si Bandit laus martata.

“Ho, peda Bandit. Oban ma so iboto ho naron na ronyang,” ning si Lobe.

“Nga pola tong ronyang i, inda ra umak ni si Rondang paturena, kan ma adong gattina, hahaha” ning si Bandit mur matukakak.

“Attak mei dongan. Pasari-sari jolo jaung mi!”

“Hahaha..!” rap martata halai na dua ibecak i.

Sampe halai tu poken, ijalaki halai ma parjagal sinapang i. Hatia manjalaki parjagal sinapang i, gok ma tarida halai na ijagal ni halak i poken i. Adong polom, harias, hunik, sangge-sangge, dikkat, salimbatuk, utte mukkur, utte garugur, jottikan, sihim, lasiak, botik, bulung silalat, pisang, dan cibit, dan ordang, jaung, kantang, tomat, bawang merah, bawang janggut, lakkitang, lohan, lampet, godok-godok, kue lapis, onde-onde, bulung botik, apporik salisit, soban, dohot pakkat pe adong na manggadisna.

“Na bahatan do hape na laku di poken on ateh,” ning si Bandit ma maradopkon si Lobe.

“Akke, hita do na maila marjagal. Sannari jamanna, inda adong naso laku!” ning si Lobe ma.

“Adong do boto naso laku!”

“Aha ma?” Ning si Lobe.

“Si Pilian. Akke hum na marpili sajo karejona. Inda lakuttong. Salang ho pe, hampir so inda laku! Hahaha” ning si Bandit matukakak.

“Ahk. Denggan ho boto. Jarupe songonon au jorbutna. Anggo denggan ni roha do. Ulang sapai,” ning si Lobe hampir buccut.

“Denggan doda rohana. Anggo pasuo iba igolap-golap i, taro na biar-biaron doma iba. Isangka jadi-jadian,” ning si Bandit mur matukakak.

“Eh, ma indin parjagal sinapang i boto, Bandit.”

“Sadia sinapang on sada Kahanggi?”

“lima ratus ribu Kahang.” Ning parjagal sinapang i mangalusi halai na dua.

“Inda bisa urak, be? Mambuat dua do hami dabo.” Ning si Bandit manawar.

“Bisa mattong, sedangkan boru tola manawar. Anggo mambuat dua, sambilan ratus ribu ma.” Ning parjagal i ma manguraki argana.

“Naotik mattong i, Kahang. Nga soni be, pitu ratus lima pulu ma. Anggo ilehen hamu da!” ning si Lobe ma mangido urak.

“Songonon ma pala. Tambai hamu ma saotik nai, lapan ratus lima pulu ma da, Kahang,”

“Jadima,” ning halai na dua.

Itabusanma sinapang lengkap dohot pelorna. Piso balati dohot goluk pe inda lupa manabusina. Harana leng bahat dope tarida halai bope na ambaroba, pune dohot landuk di harangan an.

Hatia mardalan i poken i, tarpaida halai ma adong parjagal hail dohot talina. I topi duru ni hauma an, adong tong di si rura. Anggo makkail borngin marlimbat, sigupok, haporas, silais, inggit-inggit, baung, sulum, gappual dohot bujuk.

“Akkon na manabusi hail do hita on boto, Lobe.” Ning si Bandit.

“Ita tabusi, iamot dei so adong guleon.” Ning si Lobe mangalusi si Bandit.

“Sondia dei manggule hail?” ning si Bandit.

“Alale. Na pondok mada akalmu. Itabusi hail; anso kehe hita makkail, anggo madapot. Kan adong mei guleon,” ning si Lobe mopeng-openg.

“Olo anggo mandapot, anggo inda. Aha ma igule?” ning si Bandit muse.

“Gule pamoran i. So iboto ho na mangilkili, so umtabo. Pake gulo merah bage binaen dohot lasiak!” ning si Lobe; makkayo ulu.

Masih Bersambung